Stedoco - Sliedrecht 1 - 4

Na een winterstop bijna 3 maanden stond vandaag eindelijk weer eens een competitiewedstrijd op het
programma. In Hoornaar moest het sterrenelftal van Sliedrecht 10 aantreden tegen de rode lantaarndrager (Dennis, dit is figuurlijk) Stedoco. Altijd lekker om er beetje in te komen na 3 maanden vet en veel eten, overmatig drinken, kettingroken. Alleen John is af en toe hardlopend gesignaleerd in de polder, maar de rest zou waarschijnlijk een conditie hebben van een zwanger nijlpaard met astma. 

Eerst nog de afwezigen in volgorde van belangrijkheid : 

- Ronald Boonstoppel; weer naar Beekse Bergen

- Ramon W., Pascal W., Ronald K., Arie v. W.; buiten de selectie gelaten vanwege grote omvang selectie. Met name de omvang van 1 wisselspeler zorgde voor nogal weinig overgebleven ruimte in de dug-out, waarover later meer. 

- John Snap; was het vergeten

- Marcel Nederlof; overbelasting lever, welke is overgeslagen op hamstrings

- Vincent; had zere knieën van de wintersport, niet van het skiën, maar van de apres-ski met hollandse C-artiesten uit de gay-scene. 

- Marc v.d. Hulst; was de liefde vieren

- Edwin Keizer; studie

- John Lanser; reden onbekend, waarschijnlijk lag Hoornaar te ver uit zijn 'comfortzone'  of was de windkracht onverantwoord

- Leander Bot; is vast boodschappen aan het doen en inpaklijstjes aan het maken voor Mallorca. 

- Marco Boogaard; werkt druk aan zijn herstel, dit kan weleens bepalend zijn in de kampioensrace..... (speelt hij nog? dan kunnen we het kampioenschap waarschijnlijk vergeten). 

- Daniel Dekker; zielige carrière met louter dieptepunten die als een nachtkaars is uitgegaan, waarschijnlijk en hopelijk zien we hem nooit meer terug. 

Vooraf in de kleedkamer was het onderwerp van gesprek natuurlijk de verhuizing van de vrouw van Sander Klomp, tot het moment dat Sander zelf ook de kleedkamer binnenkwam...een oorverdovende stilte maakte gelukkig alweer snel plaats voor vrij directe opmerkingen en vragen om goedkeuring om elkaars vrouwen een keer 'mee uit te vragen', wat het ijs alweer deed breken. Een bierpoepje van Scuup was het startsein voor de warming up. 

Aangezien een wedstrijd tegen de nummer laatst uiteraard een mooie gelegenheid is om de mindere goden wat speeltijd te gunnen, kwamen trainer Ton en assistent Bert kwamen tot de volgende elf: Dennis Kroon, Mark Schook, Ronnie Ambachtsjongeheer, Ronald Maaskant, Nijs van Hoorne, Danny Prins, Ronald McMurray, Lennart de Waard, Francis Leeuwestein en Wally Snell. Op de bank vedette Sander Klomp, wanna-be vedette Harm-Jan Kampen, vedette Sander Thijsse EN.....jawel....Het pittoreske Hoornaar was decor voor de langverwachte rentree van het fenomeen, el salvador, de levende legende.... jullie weten allemaal dat ik het heb over Ton Slagboom (Ballon). Zie foto Ton. 

De wedstrijd : 

Na een minuut of 10 kwam een middenvelder (weet even niet meer wie, maar hij leek er na dit moment volledig doorheen te zitten....) door op rechts en schoot op doel. De keeper liet de bal los en Francis kon zo onze eerste goal van 2015 aantekenen. Dit beloofde weer een doelpuntenfestijn te worden. Schijn bedroog echter.... Stedoco rechtte de rug, won alle duels op het middenveld en kwam keer op keer vrij voor Dennis. In de eerste helft waren minimaal 6 100% kansen te noteren voor de op papier slechtste ploeg uit de competitie. Dat het geen 6-1 stond was dan ook enkel en alleen te danken aan Dennis Kroon. In de 3 voetballoze maanden leek het alsof Dennis vrij permanent zijn kamp had opgeslagen in cafe Korevaar waar hij tegenwoordig in 1 adem wordt genoemd met Krimson. Daarom werd een beetje met argusogen gekeken naar de terugkeer van Dennis onder de lat na de winterstop. De rode panter pakte echter de mooiste ballen en steeg boven zichzelf uit. Dat kon niet gezegd worden van de rest van de spelers. Lennart raakte na 20 minuten pas voor het eerst de bal aan en had in de eerste helft 4 balcontacten welke alle 4 resulteerden in balverlies. Ronald Maaskant vroeg telkens om de bal maar leverde keer op keer mooie eindpasses aan... Alleen jammer dat het naar spelers van Stedoco ging. Nijs passeerde een keer of 10 zijn directe tegenstander en produceerde daarna een stijlvolle pass met buitenkant schoen over de achterlijn. Scuup, het grootste talent ooit van de VV, verslikte zich structureel in zijn eigen bewegingen en de normaal zo betrouwbare en degelijke Danny Prins had continu ruzie met de bal. De enige 4 spelers die nog een beetje hun normale niveau haalden waren Ronnie, Francis, Wally en Mark. Voor de laatste hoeft dat overigens niet perse te zeggen dat hij goed speelde. Het mag dan ook een wonder heten dat het bij rust geen 6-1, maar 0-2 stond omdat Francis een tweede goal maakte na een steekpass Wally. 

In de rust wissels : Sander Klomp voor Francis (was ziek ofzo) en Harm Jan Kampen voor Wally. Harm had de eerste helft van de bank nogal duidelijk laten weten dat hij het spel om te lachen vond en na een serieuze Rocky Balboa warming-up waren de verwachtingen hooggespannen. 

Een minuut of 5 na rust was daar de enige geslaagde actie van Ronald McMurray, die bal vanaf de rand van de 16 stijvol in de rechter bovenhoek krulde. Volledig tegen de verhouding in 0-3. Na weer een aantal katachtige reddingen van Dennis kreeg Stedoco toch waar het recht op had. De 1-3 en Dennis was kansloos. Met zijn 5e balcontact van de wedstrijd schoot Lennart op de paal. De bal kwam terug voor de voeten van Sander en het leek een moeilijke kans omdat een verdediger en de keeper alweer naar de bal doken. Echter, een geniale kap van Sander stuurde keeper en speler het bos in en hij kon eenvoudig de bal in het lege doel schieten, 1-4. Het spel bleef erbarmelijk en tekenend voor de wanprestatie was de tandem op rechts. Harm-Jan en Mark begrepen elkaar geen enkel moment en de meest eenvoudige dingen gingen verkeerd. Iedereen wachtte op het moment dat Frans Bauer het veld in kwam om te zeggen dat we in een aflevering van Bananasplit zaten, maar helaas... 

20 minuten voor tijd was daar het hoogtepunt van de middag. Lennart werd gewisseld en Ton Ballon maakte zijn rentree op de Nederlandse velden. Direct ging het weer lopen. Zijn charisma, natuurlijk leiderschap en sexappeal straalde uit op de rest van het team en de koppies gingen omhoog. Het vloeiende combinatiespel leverde mooie aanvallen op dankzij Ton, maar dit leverde helaas geen goals meer op. Ton kon na een dubbele schaar en 2 panna's nog wel alleen op de keeper af lopen, maar koos voor een passje naar Lennart (weer ingevallen voor Scuup die zijn eigen spel ook niet meer kon aanzien) om een hartaanval te voorkomen. De invalbeurt van Sander Thijsse werd nog met gejuich ontvangen door onze enige toeschouwers. Het bleef bij 1-4 en de komende weken kan weer gebruikt worden om de oude vorm van voor de winterstop weer op te pakken richting kampioenschap. 

In de kleedkamer werd nog uitgebreid stil gestaan bij de opgedoken, oude foto van Wally met zijn hond. Het mag een wonder zijn dat hij 29 jaar geleden met dergelijk kapsel is aangenomen bij Ikea en daar nog steeds werkt, zeker omdat hij de eerste week ook meteen ziek was en men zich afvroeg wat voor treinkaper ze nu weer hadden binnengehaald. Zie foto Wally. 

Ton zat uiteraard ook weer op zijn praatstoel en iedereen hing aan zijn lippen toen de 'oude meester' vertelde over zijn avonturen in Gabon. Met name het verhaal over een pak vla die hij bij burgemeester Boevee in zijn gezicht had gegooid bleef hangen. Na zijn betoog was het voor Ton tijd om te douchen. Tot grote ontzetting van iedereen rolde hij een soort scouting, overlevingstoilettas uit in 3 delen aan een kleerhanger. Uiteraard was het douchen van Ton voor Harm-Jan het startsein om menig toiletartikel even te laten kennis maken met zijn edele delen.... Zie foto Harm Jan. 

Ps. Later bleek John toch meegedaan te hebben. Hij was mij echter niet opgevallen in het veld. Kan me niet voorstellen dat hij aan de bal is geweest. 

Ps. Ramon, Pascal, Ronald, Arie. Ik zou gewoon komen, ook al is de dug-out vol. Het spel zal er niet slechter van worden.