Sliedrecht - Hardinxveld 6 - 2

Voor Hardinxveld is Sliedrecht-Hardinxveld altijd de wedstrijd van het jaar, zijn wij de aartsrivaal ofzo. Sliedrecht neemt dit niet echt serieus, waardoor het een eenzijdige burenruzie is geworden. Aangezien Hardinxveld wel boven ons staat is de wedstrijd er wel eentje om goed voorbereid aan te beginnen. De nachtelijke berichten stemden niet echt gerust. Harm Jan Kampen was rond 2u nog gesignaleerd met een stuk in zijn kraag en handtastelijk naar meisjes en jongens. Ronald Maaskant lag om 3u nog vieze filmpjes te kijken op zijn mobiel. Mark v.d. Hulst was uit eten (z’n nieuwe hobby) en had een kersenbonbon op bij de koffie. Samen met de rentree van Lennart de Waard en de afwezigheid van onze sterren Ronald Boonstoppel en Francis Leeuwestein (hebben beide inmiddels een abonnement op de Beekse Bergen) dus genoeg zorgen vooraf.

Toch konden we een behoorlijk representatieve basiself neerzetten : Dennis Kroon, Sander Thijsse, Ronald Maaskant, Danny Prins, Nijs van Hoorne, Harm Jan Kampen, Ronald Mc Murray, John Lanser, Wally Snell, Vincent Bons en Daniel Dekker.

Geen basisplekken voor : Lennart de Waard (moet zich weer in het elftal knokken na een aantal wanprestaties en 20 kg overgewicht), Mark v.d. Hulst (was zo in de war van die kersenbonbon dat hij om 12u nog half dronken wartaal uitsloeg in de kleedkamer), Bert Timmer (doet liever eerst een paar peukjes om op zijn gemakkie de tegenstanders te observeren en in de 2^e helft toe te slaan), Sander Klomp (was later en had donderdag een quiznight boven de training geprefereerd) en Mark Schook (tja, das duidelijk).

Met supporters Marcel Nederlof en de immer goed gekleede Ton Slagboom, coach Ton Goodheart (these days is hard to find…meestal in Praag of Madrid) als grensrechter en Marco van Tuyl (Chicopuma) als scheidsrechter gingen we flitsend uit de startblokken. Hardinxveld leek wel overdonderd door het golvende combinatiespel van met name Scuup, Danny, John en Daan. Sander Thijsse was vaak de vrije man en veel aanvallen begonnen bij hem. Vincent had dit jaar nog geen doelpunt gemaakt en had een weddenschap met Harm Jan afgesloten. Hij had dan ook de hele week extra doorgetraind met zijn nieuwe idool Theo Lucius voor wat zelfvertrouwen en heeft zijn techniek wat bijgeschaafd. Vincent was in het begin wat wild. Waarschijnlijk wilde hij te graag. Echter, na een kwartier spelen kreeg hij de bal goed voor zijn voeten na een individuele actie en schoot de bal prachtig van een meter of 20 in de linker bovenhoek, 1-0! Daniel Dekker speelde wel aardig maar moest helaas na 25 minuten het veld weer verlaten door een vervelende blessure. Deze werd later uiteraard verdoofd door 25 pretcilinders, maar zondag toch jankend en piepend naar het ziekenhuis. We zijn benieuwd hoe lang we onze vedette nu weer kwijt zijn. Lennart de Waard was nog zo onzeker over zichzelf (en terecht) dat hij Sander Klomp voorrang gunde om in te vallen voor Daan. Sliedrecht werd in deze fase ook steeds sterker. Met name Harm Jan Kampen op rechts stichtte veel gevaar en de passes van Ronald Mc Murray penetreerden vaker en vaker door de Hardinxveldse defensie. Na een weergaloze kaats van Sander kon de doorgelopen Vincent Bons met een mooie schuiver de 2-0 aantekenen en kort daarna gaf Sander een steekpass achter de verdediging. Deze leek net iets te hard, maar Wally Snell was op de brommer en met een uiterste krachtsinspanning kon hij Vincent Bons voor het doel bereiken die met een schijntrap de keeper misleidde en zo met een rollertje de 3-0 binnenwerkte. Wat een sensatie! Het sterker geachte Hardinxveld leek op de knieën en Vincent Bons, die dit seizoen nog niets goed had gedaan, was de grote man met een onvervalste hattrick. De koek was echter nog niet op. John Lanser en Sander Klomp zetten via een drievoudige samba 1-2 de Hardinxveldse verdediging te kijk en na een halfhoge voorzet van John legde Sander de bal met zijn hak dood en volleerde de bal keihard achter de kansloze doelman, 4-0!

Tijdens het teruglopen naar kleedkamers waren de spelers van Hardinxveld totaal gedesillusioneerd. Maar opeens kregen ze weer hoop… Ze zagen Lennart de Waard warmlopen. Ook in de kleedkamer van Sliedrecht maakte de euforie snel plaats voor angst toen duidelijk werd dat we er door de wissels nou niet echter beter op werden. Maar ja, 4-0 zou toch genoeg moeten zijn….

Door de prestaties van de eerste helft kregen Marcel en Ton gezelschap van flink wat supporters. De vriendinnen van Daniel en Harm Jan, Vrouw Maaskant, Moeder van Hoorne, Ronnie Ambachtsheer en dochters en zelfs Edwin Keizer kwamen genieten van het attractieve voetbal van Sliedrecht 10…Of zou het door het mooie weer gekomen zijn…

Na de prachtige 5-0 van Sander Klomp (volley met links uit een afgeslagen bal) zakte Sliedrecht wat terug. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit niet eens door de wissels kwam. Mark Schook, Bert Timmer, Mark v.d. Hulst en zelfs Lennart de Waard speelden alle 4 een prima tweede helft, ook al werd Lennart nog wel een keer door een simpele voetbeweging van een 60-jarige speler het bos in gestuurd. Hij stond ergens op de tennis terwijl zijn tegenstander naar de achterlijn liep. Mark Schook deed wat hij moest doen en had natuurlijk de bal van Sander moeten krijgen toen hij vrij voor de goal stond. Bert kwam keer op keer gevaarlijk door op links en deed ook zijn verdedigende taken, Mark v.d. Hulst speelde goed tussen de linies, ondanks een onbegrijpelijk overstapje. Zelfs Lennart de Waard speelde balvast, in dienst van het team (geen ego-acties) en kwam met goed voorzetten. Het waren vooral de basisspelers stuk voor stuk die een beetje verzaakten. Eigenlijk was alleen de Nijsmeister nog in goede doen. Het was overduidelijk dat Ronald Maaskant een slechte instelling had en de hele nacht had liggen feesten. De grote kale leider is verantwoordelijk voor de verdediging en liet Hardinxveld 3x alleen op Dennis Kroon af gaan. De eerste keer kon de rode panter nog redding brengen, maar daarna was het toch 2x raak, 5-2. De spanning leek weer terug te komen in de wedstrijd. Echter, Bert Timmer was het op een gegeven moment zat. Sander Klomp hield de bal binnen en kon Bert bedienen. Met links schoot hij de bal met zijn befaamde katapult in de linker kruising. Na de 6-2 werd het hier en daar wat onvriendelijk op het veld. Chicopuma had Hardinxveld inderdaad wel een strafschop kunnen geven, maar floot verder gewoon goed. Uiteraard is het teleurstellend als je 6-2 achterstaat tegen je ‘rivaal’ , maar de houding van een aantal spelers bij Hardinxveld was wel een beetje zielig. Alleen de bekende wat oudere spelers van Hardinxveld konden zich gedragen (en daarna een pilsje doen uiteraard). Maar de aanvoerder probeerde zelfs Sander nog een rode kaart aan te naaien door zijn knie uit te steken en als een stervende zwaan met een grote schreeuw op de grond te vallen. Onbegrijpelijk en uiterst zielig als je een jaar of 40 bent en een relatief normale baan hebt bij de Rabobank…Kijk als je nou algenkweker of deurendokter bent ofzo, dan kun je zulk gedrag nog begrijpen.

Na het eindsignaal snel naar de biertas. In de rust waren Marcel, Daan en Ton wat langer achtergebleven in de kleedkamer en de kans bestond dat ie al voor de helft leeg was…. Het viel gelukkig mee… Om 14:15u stuurde Ton (Ballon) zijn Henriette (volgens eigen zeggen ‘ het boze oog’ ) een appje met de tekst “ik kom er nu aan hoor om erwtensoep te maken voor de visite”. Hij had ook tijdens de wedstrijd een hele fotoreportage gemaakt en ging hier in de kleedkamer mee verder. Volgens eigen zeggen zou hij er een professionele film van maken als zijn afscheidskado. Zondagochtend kreeg we helaas een teleurstellend, amateuristisch jibjab-filmpje waarin Vincent, Dennis, Harm Jan, Lennart en John elkaar aftrokken. Erg jammer, want de verwachtingen waren hoog gespannen. Gelukkig kunnen we nog wel even teren op zijn grappen. Het hoogtepunt was wel de grap van het visje en het bureaulaatje. Ik kan hem niet opschrijven, anders blijf ik er weer in… Wel interessant was zijn bijdrage over skwirten, maar die werd weer gebagatelliseerd door de ervaring van Ronald Maaskant die een soort Noordzee over zich heen kreeg onder de douche in een ver verleden. Dit schijnt ook de reden van zijn kaalheid te zijn. Op het terras werd al vast weer even vooruit geblikt naar het trainingskamp op Mallorca. Het schijnt dat Harm Jan echt moet oppassen voor Dennis, want die begint m aardig zat te worden en er wordt al gedreigd met fysieke maatregelen. De hapjes zijn al samengesteld door de Sanders en de kaartspellen en een casinobezoek worden ook al voorbereid. Enige zorg is nog de onduidelijkheid over het aantal koelkasten. Sander Thijsse heeft echter een oplossing door het bad vol te gooien met ijsblokjes en bier. Een domper dus voor degenen die zich verheugden op een lekker warm bad… Marco Boogaard was er ook nog om de schijn op te houden met zijn carnavalsgipsje en paars geverfde tenen. We beginnen ons wel steeds meer zorgen te maken over het gewicht van Lennart. Nadat hij eerst zelf 2 broodjes (nee, niet met iets gezonds…) had besteld, trok hij ook nog het broodje bal bij Harm uit zijn handen om deze in zijn holle kies te douwen. Daarna kwam Vincent met een schaal borrelhapjes (traktatie vanwege zijn 3 hattrick). Helaas was deze ook leeg toen Vincent Lennart voorbij was, waardoor Sander met nog een schaal aankwam (traktatie vanwege ‘man of the match’).  Gelukkig kwam deze wel langs Lennart waardoor Danny, Marcel, Boogie, Sander Thijsse en Ton Goedhart ook nog wat konden eten. Inmiddels is het 16:30u en het boze oog is er (ik citeer) ‘helemaal klaar mee’ en komt Ton in zijn kraag vatten en hem aan zijn oorlel mee te nemen naar huis. Dit zal voorlopig ook even het laatste zijn wat we van Ton zien, want dinsdag reist hij weer voor 5 weken naar Brazilië.  

Volgende week de topper tegen Nieuw-Lekkerland. Als we nog een beetje een rol van betekenis willen spelen dit jaar, zullen we die echt moeten winnen. Vroeg naar bed dus op vrijdag en met een zo sterk mogelijke opstelling de wei in!