We schrijven 3 mei 2014. Wederom een memorabele dag voor
ondergetekende, maar daarover later veel meer… De slotwedstrijd van het
seizoen, de kraker bij en tegen Heerjansdam. De laatste competitiewedstrijd,
dan zou je denken: “Volle bak, 11 tot op het bot gemotiveerde basisspelers en
nog eens 11 op de bank. Nottttttt”. Het was wederom sappelen. Eigenlijk is het
al het hele jaar vagina, maar gelukkig zitten er in het 5e en 8e
wél spelers die willen voetballen en niet miepen over een pijntje hier en daar.
Neem er eens een voorbeeld aan, Leander “hielspoor” Bot, Bert “nicht met jicht”
Timmer, Francis en Wally “ik ga liever werken” Leeuwestein en Snell, Mark en
Harm “ik prefereer een vakantie” Schook en van Kampen, Danny “overgewicht”
Prins, Marc “ik zit nu al onder de plak bij mijn kersverse vriendin”, Maarten
“ik timmer liever” Goedhart, Ronald “ik zeg 1 dag van tevoren af” Boonstoppel
en Ton “5 minuten per seizoen vind ik prima” Slagboom. John Lanser mailde niet
voor niks. Ook hij is meer dan gefrustreerd. Maak een keuze! Óf je balt gewoon
90%-100% van het seizoen, tenzij je natuurlijk je poten breekt, al je
enkelbanden afscheurt, hartritmestoornissen hebt, in een psychose zit.. óf je
kiest voor je vrouw, vriend (in het geval van Bert en Bot), werk, vakantie en/of kinderen.
Ok, tot zover het gezever. Tijd voor het echte werk. De
uitwedstrijd stond gepland om 14.30u. Tussen 13.00u en 13.30u druppelden de
helden binnen. Wél aanwezig en dus met hart voor het 10e: Sander
“net vader geworden, maar gewoon ballen” Thijsse, Dennis “nieuw huis gekocht,
flink aan de klus, maar toch present” Kroon, Marcel “vaste waarde” Nederlof,
John “gefrustreerd, maar aanwezig” Lanser, Vincent “daar kun je op bouwen”
Bons, Edwin “op hem kun je rekenen, als er man tekort zijn” Keizer, Sander
“blijft ie topscorer?” Klomp, Daniël “nadronken, maar fit” Dekker, John “staat
altijd startklaar” Snap, Johan “hoor eigenlijk bij het 8e, maar doe
heel graag met 10e mee” Broeken, Ronald “altijd rechtstreeks vanuit
Zwijndrecht” McMurray en natuurlijk Lennart “wordt ie topscorer???” de Waard…
In de 2e helft konden we ook nog rekenen op Marco “ik moet eigenlijk
werken, maar kom toch een helft” Bogaard.
In de kleedkamer was het natuurlijk toch weer als vanouds
gezellig. Iedereen leek scherp en wat vooral opviel was dat Lennart wat
stilletjes was. Was hij wat van plan? Met 13 goals in de pocket en slechts 1
doelpunt op Klomp achterstand, was er misschien nog wat mogelijk? Wat zou het
toch een prachtige afsluiter zijn om het seizoen als topscorer te mogen eindigen.
Lennart droomde al van 2 goals in de wedstrijd tegen Heerjansdam en 0 voor
Klomp. Wat een geweldig scenario zou dat zijn. Waarschijnlijk zou deze droom
nooit uit kunnen komen, althans dat dachten zo’n 13 man behalve Lennart.
Naar de wedstrijd… Die begon redelijk ruk! Het was te zien
aan beide ploegen dat de vermoeidheid van een heel seizoen op topniveau ballen
zijn tol begon te eisen. Er werd wat over en weer getikt, vooral veel
balverlies geleden en wat ‘geschaakt’ op het middenveld. Sander stond als
keeper zijn mannetje en zou dat de hele wedstrijd staan. Wat een keeper en hoe
snel is rooie Dennis vergeten. Laatstgenoemde werd op een plek gezet waar ie
het minste kwaad kon, linksvoor. Verder werd er gespeeld met Johan, John S.,
Marcel en Edwin achterin. Een solide middenveld bestaande uit John, Bons en
Scuup en voorin vaste waardes Lennart en Daan. Klomp had wat last van faalangst
en begon als vlagger; Ton G. en Ronald M. op de ‘bank’.
Na ongeveer een half uur gezapig voetbal werd er vanuit het
middenveld een prachtige pass gegeven op het wonderkind, 8e
wereldwonder, goudhaantje etc. L. de W. Die vertrok op zijn beurt de diepte in
met nog maar 2 man van Heerjansdam op zijn weg richting succes. En een succes
werd het!!! Op fabelachtige wijze werd de beul van Heerjansdam te kakken gezet.
De laatste man/tank/vetprop/dikzak/(speelt Bot bij Heerjansdam
tegenwoordig?)/rukker/kneus/pad werd met een onnavolgbare beweging omspeeld. Nu
moest alleen de keeper nog verorberd worden. Die was natuurlijk ook een makkelijke
prooi voor de Romario van het 10e. Met een prachtig puntertje werd
de keeper op het verkeerde been gezet en hing de bal in het netje; een
welverdiende 0-1. En dat betekende ook meteen een evenaring van het aantal
doelpunten van Klomp… 13 goals in 1 seizoen. Mooi man! Klomp was er trouwens
halverwege de 1e helft ingekomen voor Daan, aangezien laatstgenoemde
wat last had van zijn maag(zweer). Verder hoeft er niks gemeld te worden over
Klomp in de 1e helft. Over wat hij deed in de 2e helft
trouwens ook niet.
Vervolgens kakte het spel volledig in en kreeg Heerjansdam
kans na kans. Gelukkig hadden we in Minities een goede sluitpost, want anders
hadden we in de rust al met 10-1 achter gestaan. Het bleef bij 1-1, uit een
corner (geloof ik; was nog helemaal in de wolken van die schitterende goal, dus
heb verder niet echt opgelet). In de rust is ondergetekende lekker op het veld
gebleven om na te denken hoe hij de topscorerstitel binnen zou tikken. Hij had
nog wel het een en ander in zijn hoofd en zou iedereen verbazen, maar daarover
later veel meer.
De tweede helft begon zwaar butt voor het 10e.
Ten eerste doordat Marco inviel voor Marcel en ten tweede doordat binnen no
time de 2-1 en 3-1 werden binnengetikt, door gruwelijke verdedigingsfouten.
Ondertussen had Sander nog wel een stuk of honderd reddingen, maar dat mocht
dus niet baten. Kinderlijk eenvoudig werden John S., Johan, Ed en Scuup opzij
gezet. Het 10e leek af te stevenen op een monsternederlaag, maar
toen stond onze held aller helden weer op. Een voorzet van Bons werd, zonder
dat ie het zelf doorhad, door Klomp verlengd en daar stond ie hoor… Met
natuurlijk altijd een neusje voor de goal, killerinstinct, een natuurlijk
vermogen om af te maken, souplesse, sierlijkheid en swag! L. de W. maakt zonder
na te denken met binnenkantje voet een weergaloze goal. Wat een manier om het
seizoen af te sluiten en de topscorerstitel veilig te stellen. De keeper heeft
het nakijken, wordt op gruwelijke wijze vernederd door een werkelijk
fantastische lob. Het is zo’n doelpunt zoals van Basten maakte op het EK van
’88 of de goal van Zlatan (de omhaal voor de knotsen onder ons). Iedereen
denkt: “Dit bestaat niet, hoe kan zo’n bal erin, hoe weet iemand zo een bal te
raken”. Zelfs Heerjansdam stond te JUICHEN. Dit hadden ook zij nog nooit
meegemaakt. Jammer genoeg ging het allemaal zo snel dat Ton en Ron niet de kans
kregen het op de gevoelige plaat vast te leggen, maar de lezers moeten Lennart
maar op zijn woord geloven dat het een wonderschone goal was… 3-2 (en dat zou
ook de eindstand worden). Lennart vond het welletjes en gunde zijn teamgenoten
nog wel de kans op een goal, maar die faalden jammerlijk. Klomp had een kans of
30 om ook zijn 14e binnen te tikken, maar zijn schoten leidden tot
niks, om nog maar te zwijgen over zijn vrije trappen… Dé kans op de 3-3 werd om
zeep geholpen door Bons. Nadat ondergetekende twee verdedigers in de luren
legde en de bal zomaar voor de voeten viel van Vince schrok hij van deze kans
en wist een 100% goal om te zetten in een schlemielig balletje op de lat.
De 7e plek op de ranglijst kwam gelukkig geen
moment in gevaar. Alle helden van het 10e bedankt voor een
fantastisch seizoen. Dikke kans dat jullie volgend jaar weer met mij mogen
ballen. Ik ben wel benieuwd welke trekgeiten nu definitief nokken met ballen,
dus wees een vent en zeg het tijdens het weekendje Düsseldorf. Dan stel ik voor
dat de afhakers (Botje, Bert en co) lekker een eigen kroegje opzoeken om daar
zielig tegen elkaar te gaan doen, terwijl de harde kern van het 10e
lekker plezier kan maken. Tot de 24e en wellicht tot eerder. Ik ben
namelijk van plan om op zeer korte termijn weer te starten met de befaamde kroegentochten. Hou je mail in de gaten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten